ပဉ္စမ/ကောင်းကင်တမန်/သည် တံပိုးခရာ/မှုတ်/သောအခါ ကြယ်/တစ်လုံး/သည် ကောင်းကင်/မှ ကမ္ဘာမြေ/ပေါ်/သို့ ကြွေကျသည်/ကို ကျွန်ုပ်/မြင်ရ၏။ ထို/ကြယ်/အား တွင်းနက်ကြီး/၏/သော့/ကို ပေးတော်မူ၏။ 2 သူ/သည် တွင်းနက်ကြီး/ကို ဖွင့်လိုက်/သောအခါ မီးခိုး/သည် မီးဖိုကြီး/မှ ထွက်သည့်/အလား တွင်း/ထဲမှ ထွက်လာ၏။ ထို/မီးခိုး/ကြောင့် နေ/နှင့် အာကာသ/မိုးကောင်းကင်/သည် မှောင်မိုက်/သွားလေ၏။ 3 ထို့နောက် မီးခိုး/ထဲမှ ကျိုင်းကောင်များ/သည် မြေကြီး/ပေါ်သို့ ထွက်လာကြ၏။ သူတို့/အား ကမ္ဘာမြေ/ပေါ်/ရှိ ကင်းမြီးကောက်/အစွမ်း/ကဲ့သို့သော အစွမ်း/ကို ပေးထား၏။ 4 သူတို့/သည် မြေကြီး/ပေါ်/ရှိ မြက်ပင်များ/မှစ၍ အခြား/စိမ်းစိုသော အပင်ငယ်များ၊ သစ်ပင်များ/ကို ဖျက်ဆီးခွင့်/မရှိ။ မိမိတို့/၏ နဖူး/တွင် ဘုရားသခင်/၏ တံဆိပ်/ခတ်နှိပ်မထားသော သူများ/ကို/သာ ဖျက်ဆီး/ရန် အမိန့်ပေး/ခံရ၏။ 5 ထို/လူတို့/ကို အသေ/မသတ်ဘဲ ငါးလ/ပတ်လုံး ညှဉ်းဆဲ/ရန် ခွင့်ပြုထား၏။ ကျိုင်းကောင်/၏ ညှဉ်းဆဲမှု/ကြောင့် လူတို့/ခံရသည့်/ဝေဒနာ/သည် ကင်းမြီးကောက်/ကိုက်ခံရသည့် ဝေဒနာ/ကဲ့သို့/ဖြစ်၏။ 6 ထို/ကာလ/၌ လူတို့/သည် သေလမ်း/ကို ရှာ/သော်လည်း မတွေ့/နိုင်ကြ။ သူတို့/သည် သေလို/သော်လည်း သေခြင်း/သည် သူတို့/ထံမှ ထွက်ပြေးသွား/လိမ့်မည်။